بررسی تأثیر الگوی توانمندسازی خودمدیریتی بر کیفیت زندگی سالمندان مبتلا به پرفشاری خون

اهداف: پرفشاری خون با شیوه زندگی و کیفیت زندگی ارتباط تنگاتنگی دارد و در صورت کنترل نکردن باعث ایجاد ناتوانی و کاهش سطح کیفیت زندگی مبتلایان می شود. مطالعه حاضر با هدف تأثیر الگوی توانمندسازی خودمدیریتی بر کیفیت زندگی سالمندان مبتلا به پرفشاری خون اجرا گردید.  مواد و روش ها: پژوهش حاضر، مطالعه ای کارآزمایی بالینی است که روی سالمندان مبتلا به پرفشاری خون شهر بوشهر اجرا گردید. نمونه گیری به صورت مبتنی بر هدف بود، اما نمونه ها به صورت تصادفی به دو گروه آزمون یا کنترل تخصیص داده شدند. مداخله در 5 مرحله (خودآگاهی از سطح عملکرد و انتظارات از خود، هدف گذاری مطلوب توسط مددجو، برنامه ریزی، اصلاح ساختار و ارزشیابی) براساس الگوی توانمندسازی خودمدیریتی صورت گرفت. اطلاعات از طریق پرسشنامه های اطلاعات دموگرافیک و کیفیت زندگی جمع آوری و با نسخه 18 نرم افزار spss در سطح معناداری 0/05 تجزیه وتحلیل گردید. یافته ها: با به کارگیری برنامه توانمندسازی سالمندان، میانگین نمره کل کیفیت زندگی و ابعاد آن در گروه آزمون بعد از مداخله نسبت به قبل از مداخله تفاوت معناداری را نشان داد (0/05>p). به جز بُعد محدودیت فعالیت که بعد از مداخله در این بُعد افزایش نمره مشاهده شد، تفاوت معنادار آماری مشاهده نشد. نمره کل سطح کیفیت زندگی و دیگر ابعاد آن در گروه کنترل بعد از مداخله نسبت به قبل از مداخله تغییری نداشت و از نظر آماری تفاوت معناداری مشاهده نگردید (0/05. اختلاف نمره کل کیفیت زندگی قبل و بعد از مداخله در گروه آزمون نیز نسبت به اختلاف نمره در گروه کنترل تفاوت معناداری را نشان داد (p<0/05) نتیجه گیری: اجرای اصولی الگوی توانمندسازی خودمدیریتی با تأکید بر سالمندان مبتلا به پرفشاری توانست به بهبود و ارتقای کیفیت زندگی بینجامد؛ در نتیجه، این رویکرد می تواند در برنامه­ های مراقبتی راهکاری مناسب باشد و کیفیت زندگی را در دوران سالمندی بهبود  بخشد.